Шерали Жўраевдек ҳофиз ва шоир юз йилларда бир марта туғилади

Шуҳрат АҲМАДЖОНОВ

Китобнинг тузатилган ва тўлдирилган учинчи нашри

Инсон ҳар гал идеални ҳимоя этишга сафарбар бўлганда ёки ўзгаларнинг тақдирини яхшилашга бел боғлаганида ёки адолатсизликка қарши курашганида, у, умиднинг жимир-жимир мавжини авж олдиради. Қудрат ва жасурликнинг миллион турли марказларидан бир-бирини кесиб ўтувчи мазкур мавжлар шундай оқимни вужудга келтирадики, у зулмкорлик ва қаршиликнинг энг қудратли тўсиқларини ҳам синдириб ташлашга қодир бўлади. [1, 36-б.]
РОБЕРТ Ф. КЕННЕДИ (1925-1968)

(Китобни ўқиш учун қуйидаги линкни босингsherali-joraev)

Офтобни шам ёкиб изламанг!

Муҳаммадсолиҳ Абутов, Швеция.

(Профессор Абдураҳим Пўлатга).

Имконият бўлганидан фойдаланиб, профессор А.Пўлатовни “Ҳаракат” интернет журналида эълон қилинган “Ислом ислоҳотларга муҳтож” номли мақоласига ўзимни муносабатимни билдиришни лозим топдим. Мени профессорни “ЖОҲИЛ УЛАМОЛАР” ибораси ажаблантирди. Жоҳил - Нодон деган сўз арабча. Уламо-олимлар деганидир. Демак, қайси Олим ислоҳотга рози бўлмаетган экан,
демак у муаллиф назарида жоҳил уламо. Бу икки сифат айни пайтда бир кишида бўлиши мумкин булмаган сифатдир. Одам ё Олим ё жоҳил бўлади. Аммо профессор бўлиб жоҳил бўлиш мумкин экан. Бунга ишончим комил.